Στις 2 Οκτωβρίου 1187 οι δυνάμεις των Αράβων υπό το Σουλτάνο Σαλαντίν καταλαμβάνουν την Ιερουσαλήμ.

Η Ιερουσαλήμ είχε περιέλθει στον έλεγχο των Χριστιανών μετά την κήρυξη της Α' Σταυροφορίας το 1099. Είχε ιδρυθεί μάλιστα το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ, το οποίο ήλεγχε τους Αγίους Τόπους.

Έπειτα από την ανακήρυξή του σε Σουλτάνο της Αιγύπτου και της Συρίας, αφού πρώτα εκθρόνισε τη δυναστεία των Αγιουβίδων, ο Σαλαντίν επιδόθηκε αρχικά σε έναν αγώνα επικράτησης επί των Μουσουλμάνων στις περιοχές της Παλαιστίνης, της Μεσοποταμίας και της Αραβικής χερσονήσου.

Έχοντας εδραιώσει τη θέση του στο μουσουλμανικό χώρο, κήρυξε στη συνέχεια τζιχάντ (τον ιερό πόλεμο) εναντίον των χριστιανικών βασιλείων της Ανατολής.
Κατάφερε σταδιακά να επιφέρει καίρια πλήγματα στο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ κατακτώντας στρατηγικής σημασίας πόλεις - φρούρια (Άκρα, Καισάρεια, Βηρυτό κ.ά.).

Η κατάληψη της Ιερουσαλήμ στις 2 Οκτωβρίου 1187 προκάλεσε την οργάνωση της Γ' Σταυροφορίας (1189-1192), στην οποία συμμετείχαν οι σημαντικότεροι ηγεμόνες της εποχής όπως ο Ριχάρδος Λεοντόκαρδος της Αγγλίας, ο Φρειδερίκος Α' Μπαρμπαρόσα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Φίλιππος Αύγουστος της Γαλλίας κ.ά..

Παρά ταύτα, οι Σταυροφόροι δεν κατάφεραν να ανακτήσουν την Ιερουσαλήμ, η οποία παρέμεινε υπό τον έλεγχο των Μουσουλμάνων.

(Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Wikipedia)