Στις 15 Μαΐου 1786 γεννιέται ο Έλληνας αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και πολιτικός Δημήτριος Πλαπούτας.

Ήταν γιος του οπλαρχηγού Κόλια Πλαπούτα που είχε συμμετάσχει στα Ορλοφικά.

Ο νεαρός Δημήτριος Πλαπούτας σε ηλικία 17 ετών κατέφυγε στη Ζάκυνθο όπου υπηρέτησε στον αγγλικό στρατό. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ζάκυνθο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και η επιστροφή του στην Πελοπόννησο συνέπεσε με την έκρηξη της Επανάστασης.

Συμμετείχε στις μεγαλύτερες μάχες του Αγώνα: στο Λεβίδι, στο Βαλτέτσι, στη Γράνα, στην Τριπολιτσά και τα Δερβενάκια.

Το 1822 διορίστηκε φρούραρχος της πόλης του Ναυπλίου, ενώ η Πελοποννησιακή Γερουσία τον έχρησε Στρατηγό.

Αρχικά ήταν πιστός οπαδός του Κολοκοτρώνη, ωστόσο λίγο αργότερα ήρθαν σε σύγκρουση. Συμφιλιώθηκαν με την εισβολή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο.

Υπήρξε μέλος της ελληνικής επιτροπής που συνόδευσε το νεαρό Όθωνα από τη Βαυαρία στην Ελλάδα το 1832.

Το 1833 κατηγορήθηκε μαζί με το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη για αντικαθεστωτική δράση και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο. Η περίφημη δίκη τους προκάλεσε την αντίδραση της κοινής γνώμης και παρά το γεγονός πως το κατηγορητήριο είχε καταπέσει οι δύο άνδρες καταδικάστηκαν σε θάνατο.

Τους δόθηκε χάρη από τον Όθωνα και ο Πλαπούτας στη συνέχεια έγινε υπασπιστής του.

Έλαβε μέρος στην Α' Εθνική Συνέλευση της Αθήνας (1844) και διετέλεσε Βουλευτής Καρίταινας (1844 – 1847) και Γερουσιαστής (1847 - 1862).

Πέθανε το 1864.

(Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Wikipedia)