Στις 23 Μαρτίου 1749 γεννιέται ο Γάλλος αστρονόμος και μαθηματικός Πιερ Σιμόν ντε Λαπλάς.

Το 1767 άφησε τη γενέτειρά του, Το Μπομόν-αν-Οζ και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι ύστερα από πρόσκληση του Ζαν Μπατίστ Ντ' Αλαμπέρ. Οι ικανότητές του και οι πρωτοπόρες εργασίες του τον ανέδειξαν ως έναν από τους πιο σημαντικούς επιστήμονες της εποχής του.

Τιμήθηκε επανειλημμένος τόσο από τον Ναπολέοντα όσο και από τον μετέπειτα Βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΗ'.

Το κυριότερο σύγγραμμά του υπήρξε η πεντάτομη «Πραγματεία ουράνιας μηχανικής». Στο έργο αυτό ο Λαπλάς ενσωμάτωσε όλα όσα ήταν γνωστά στην εποχή του περί της κίνησης των πλανητών, τις ανακαλύψεις γύρω από το αμετάβλητο των μέσων αποστάσεων των πλανητών από τον Ήλιο, τις παλίρροιες και τη θεωρία περί έλξης των σφαιροειδών.

Στο έργο αυτό διατυπώθηκε ο περίφημος εκτελεστής Λαπλάς που βρίσκει εφαρμογή σε πλήθος προβλημάτων των εφαρμοσμένων μαθηματικών και της διαφορικής γεωμετρίας. Η μηδένιση αυτής της έκφρασης χαρακτηρίζει μια σημαντική κατηγορία συναρτήσεων, οι οποίες ορίζονται ως αρμονικές.

Εξίσου σημαντική ήταν η προσφορά του Λαπλάς σε τομείς όπως η θεωρία του ηλεκτρομαγνητισμού, η αλγεβρική και απειροστική ανάλυση και ο λογισμός των πιθανοτήτων.

Επίσης, ένα από τα σημαντικότερα συγγράμματά του ήταν η «Πραγματεία ουράνιας μηχανικής». Το έργο αυτό παραμένει ως τις μέρες μας ένα από τα θεμελιώδη έργα της θεωρητικής αστρονομίας.

Στην «Έκθεση του συστήματος του κόσμου» διατύπωσε την περίφημη υπόθεση Λαπλάς, στην οποία υποστήριξε πως η καταγωγή του ηλιακού συστήματος προέρχεται από ένα περιστρεφόμενο νεφέλωμα με πολύ υψηλή θερμοκρασία.

Η υπόθεση αυτή θεωρήθηκε τολμηρή και μεγαλοφυής για την εποχή που διατυπώθηκε, ωστόσο δεν μπορεί να υποστηριχθεί.

Πέθανε στις 5 Μαρτίου 1827.

(Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Wikipedia)