Στις 19 Μαρτίου 1925 πεθαίνει ο Έλληνας ζωγράφος Γιώργος Σαμαρτζής.

Ξεκίνησε την ζωγραφική του σταδιοδρομία από μικρή ηλικία θητεύοντας στη Σχολή Καλών Τεχνών της Κέρκυρας. Στη συνέχεια, το 1888 έλαβε την υποτροφία του Πετριδείου Κληροδοτήματος και σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Νάπολης, από την οποία αποφοίτησε το 1890.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Ιταλία τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο και το αργυρό τιμητικό μετάλλιο.

Επιστρέφοντας στην Κέρκυρα δίδαξε στην δημόσια εκπαίδευση και ακολούθως στην Καλλιτεχνική Σχολή της Νήσου (1907).

Η ζωγραφική τεχνοτροπία του στηρίζεται στις θεωρίες του ακαδημαϊκού ρεαλισμού. Ως επί των πλείστων καταπιάστηκε με τις προσωπογραφίες αλλά και τις αγιογραφίες.

Τα έργα που φιλοτέχνησε ο Σαμαρτζής βρίσκονται στο Αχίλλειο της Κέρκυρας, στην Εθνική Πινακοθήκη, σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές ή συλλογές ιδρυμάτων.

Ανάμεσα στους πιο γνωστούς του πίνακες συγκαταλέγονται οι εξής: «Η Λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνα», « Ο Μυστικός Δείπνος», «Ο κουρδιστής του πιάνου», « Η νύχτα στη Σπιανάδα», «Η Ανάληψη», «Η μητρότητα» και «Οι λουόμενες».

Πέραν της ζωγραφικής ασχολήθηκε επίσης με τη μουσική και την ποίηση.

(Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Wikipedia)