Στις 18 Μαρτίου 1314 ο Μέγας Μάγιστρος των Ιπποτών του Ναού Ζακ Ντε Μολέ παραδίδεται στην πυρά μαζί με άλλα εξέχοντα στελέχη του τάγματος των Ναϊτών.

Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1310, ο Βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Δ', ο Ωραίος εξέδωσε το διάταγμα για τη διάλυση του Τάγματος των Ιπποτών του Ναού, με την παράλληλη σύλληψη όλων των μελών του και δήμευση της περιουσίας του.

Έπειτα από συνεννόηση του Βασιλιά Φίλιππου Δ' και του Πάπα Κλήμη Ε' όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη των Ναϊτών, προεξάρχοντος του Μεγάλου Μαγίστρου Ζακ Ντε Μολέ αρχικά βασανίστηκαν και στη συνέχεια κάηκαν στην πυρά.

Αρχικά στα ηγετικά στελέχη του τάγματος είχε επιβληθεί η ποινή της ισόβιας κάθειρξης, ωστόσο η επιμονή τους να διακηρύττουν την αθωότητά τους και να ανακαλούν τις «ομολογίες» που είχαν αναγκαστεί να υπογράψουν επέφερε την εντολή του Φίλιππου Δ' να καούν στην πυρά, στο «Νησί των Εβραίων» του Σηκουάνα, στο κέντρο του Παρισιού.

Οι κυριότερες κατηγορίες που τους προσάφθηκαν ήταν η μαγεία και οι αιρετικές δοξασίες, ωστόσο η πραγματική αιτία της δίωξής τους ήταν ο οικονομικός πλούτος που είχαν συσσωρεύσει μέσω της ανάπτυξης του τραπεζικού τους συστήματος.

(Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Wikipedia)